Zo bizar hoe snel alles is gegaan. 4 jaar geleden was ik nog in loondienst.
Draaide ik elk weekend in de nederlandse club (foto) om wat vrolijke chansons ten gehore te brengen.
Dat was echt een geweldig. Het dj-en zelf was ook niet het probleem. Wel dat ik dit zelden tot eigenlijk nooit nuchter deed. Altijd wodka cola zero en vanaf 22.00 was het altijd een 'witte kerst'
Doordeweeks dronk ik ook elke avond wodka cola zero. 2, 3 glazen per dag en de weekend meer. Nu moet ik er wel bij zeggen dat mijn weekend donderdagen al begonnen. Man man man.. Ik was de koning van het verdoven. En terecht ook, want als hoogsensitieve jonge Jeff kon ik al die gevoelens niet aan.
Ik voelde als kleine jongen me vooral anders dan andere. Op mijn 14 e zat ik al bij psychiaters, omdat als er teveel prikkels voelde, dan sloeg ik helemaal dicht. Fucking irritant was dat. Daarom zat ik steeds vaker thuis. Ik en mijn wodaatje cola.
Ik merkte wel dat het dj-en wel veel beter ging. Achter de dj-booth was ik veilig. Iedereen stond op gepaste afstand uit hun dak te gaan. En ik deed (niet nuchter) mijn ding in de dj-booth. Op een gegeven moment voelde ik steeds meer weerstand. Ik dacht:' hoe lang ga ik dit volhouden??'
Doordeweeks was ik accountmanager en dat vond ik echt helemaal niks. Ik verdiende prima. Dikke bak, maar ik voelde me echt een lulletje.
Met mijn map onder de armen bij bedrijven koud naar binnen stappen en bijna smeken om die order. Vreselijk.
Als ik er weer aan denk, dan krijg ik weer klotsende oksels.
Dit kon echt niet zo langer. Ik stond in keiharde overlevingsmodus. Ik deed ook verder weinig behalve veel sporten. Was nul bezig met persoonlijke groei. Was totaal niet bewust. Las nooit boeken, niks.
Tot ik op een dag via via truffelceremonies leerde kennen.
Na mijn eerste truffelreis was ik ineens vol AAN! Jezus wat was dat intens.
Voelde me verlicht ofzo. Klinkt vaag maar is wel zo. Ik voelde me nieuwsgierig. Open en voelde aan alles dat ik écht overal mee moest stoppen. Ik gaf direct mijn loondienstbaan op. Stopte met dj-en in de clubs. Stopten volledig met drinken en begon aan een sabbatical van 2 jaar.
Ineens wilde ik boeken lezen! What the Fuck!? Ik?? Ik vond de Playboy al teveel teksten hebben. Alles wat met persoonlijke groei te maken had snoof ik op... (Dat was het enige wat ik nog snoof:)) Na een hbo opleiding levenscoach, vele (systemische) sessies bij coaches en meer truffelreizen voelde ik me 180 graden anders. Ik voelde me krachtig, zelfbewust en intens en gelukkig.
En toen wist ik het.. Dit mag ik doorgeven aan andere ondernemende mannen zoals ik.
En dat is precies wat we doen met InnerCave. Met het Rise of the Tiger Programma helpen we ondernemende vaders minder te denken en meer te voelen.
Niet langer stoer doen door af te haken op gevoel, maar rauw, echt en levend in plaats van overleven.
Meer weten? info@innercave.nl
Jeff
Reactie plaatsen
Reacties