Lieve Jeff,

Afgelopen vrijdag heb je mij begeleid in mijn reis als grootste scepticus waar het gaat om stimulerende middelen van welke aard ook. Ik weet nog goed dat we op een zondag in augustus een mooi gesprek hadden waar ik in volle overtuiging zei dat het helemaal niets voor mij was en dat het ook geen toegevoegde waarde voor mij zou hebben om een truffel ceremonie bij te wonen. Maar diezelfde zondag in datzelfde gesprek realiseerde ik me ook hoe ik me al een tijd onbewust heb laten leiden door angst en onzekerheid.

Daar waar ik dacht alles wel goed voor elkaar te hebben en bewust in het leven te staan. Dit was een enorme eyeopener. Hier moest ik iets mee. Toen jij het jaartraject introduceerde intrigeerde me dat meteen. Alleen de 3 truffel  ceremonies vond ik wel een dingetje. Maar ik wilde niet dat mijn angst en onzekerheid de overhand zouden hebben in mijn besluit om het wel of niet te doen. Immers het obstakel is de weg ;-).  Door de informatie op je site, onze gesprekken maar vooral het vertrouwen wat je geeft en staat voor wie jij nu bent had ik het vertrouwen om mijn reis met volle overgave te ondergaan.

Afgelopen vrijdag was het dus zover. Veel reviewers schreven: wat een reis! Ik heb ze allemaal gelezen. Stuk voor stuk mooie verhalen, maar wanneer je het zelf niet hebt ondergaan is het gissen wat dat precies inhoudt…. Maar wat een reis!

Loslaten was duidelijk mijn thema. Als iemand die graag de controle houdt en (over)denkt vond ik het een heftige ervaring. Mooi maar heftig. Op het moment dat het me even teveel werd en angst het dreigde over te nemen was jij er ter ondersteuning. Net op tijd trouwens, want je was naar het toilet. Haha. Ik heb me echter geen moment onveilig gevoeld. Alles klopte.

De wijze waarop je de InnerCave hebt ingericht getuigd van je gevoel voor sfeer en detail. Je muziek keuze is fenomenaal en je zuivere intentie maakt wat je doet pure essentie om maar een ingeving te gebruiken die ik had tijdens mijn reis: Zuivere intentie is de pure essentie.

Op het moment van schrijven is het zondag. Twee dagen na de ceremonie met de playlist van InnerCave klinkend op de achtergrond. Ik voel dat ik ontspannen ben en ervaar een rust die ik lange tijd niet heb ervaren. Er is weer ruimte. Gedachten zijn er wel, maar op dit moment alleen om mijn gevoel woorden te geven.

Er is meer vertrouwen in wat komen gaat zonder te weten wat. Ook lichamelijk lijkt het zijn invloed te hebben. Zolang ik me kan herinneren heb ik last van chronisch ontstoken achillespezen. Op slechte dagen pijnlijk bij elke stap. Ik heb er sinds vrijdag geen last meer van.

Misschien is het een illusie, ik kan in ieder geval de link naar loslaten wel leggen.

Mooi man. Bedankt voor alles Jeff.

Ik hou van jou.

Richard